BAYRAM, SEYRAN DEĞİL, İSTEDİKLERİ SİZSİNİZ,
BİRAZCIK SEVGİ, BİRAZCIK AŞ...
ONLARIN YAŞAMI SİZİN ELLERİNİZDE…
Onların bayramı yok… Gözünüzün önünde olmasın diye tıktığımız kafeslerde sizleri bekliyorlar.
VE EĞER BİR KEZ GÖZLERİNE GÖNÜLDEN BAKARSINIZ ARKANIZI DÖNÜP GİTMENİZ O KADAR KOLAY OLMAZ.
BUGÜN ONLARI, ADININ AÇIKLANMASINI İSTEMEYEN GÖNÜLLÜ BİR ARKADAŞIMLA BİRLİKTE SEVİNDİRDİK... PEKİ YA YARIN... BELKİ BİR BAŞKASI... PEKİ SONRA?...
BİRGÜN BOŞ BIRAKMAYA GELMİYOR MAALESEF :((
Hüzünlü Sokak Köpeklerine
Onlar için Yaşamak
Dost bir insanın yanında
Kırlarda, bayırlarda
Alabildiğine koşmaktı
Ve sevinçle havlamaktı
Sonsuza uzayan gökyüzüne bakarak
Ama şimdi iki seçenek var önlerinde
Ya beton zemin ve tel kafesler
Ya bir anlık özgürlüğü
Esirgeyen insanın
Attığı zehirle gelen ölüm…
OYSA İNSANLAR EVRİMLEŞİRKEN ONLARA MUHTAÇTI. KURTTAN, VAHŞİ HAYATTAN, YABANDAN BİZLERİ KORURKEN SORUN YOKTU ARAMIZDA.
ŞİMDİ TIKILDIĞIMIZ APARTMANLARDA, BETONA ÇEVİRDİĞİMİZ SOKAKLARDA ONLARA YER YOK.
14 yavrudan sadece dört tanesi hayatta kaldı. Birini de başı sıkışmış ve derisi sıyrılmış olarak ızgaranın altında ölmüş buldum:(( Bunların hayatta kalacağı ise şüpheli. Av köpeği yavruları barınaktaki süt annenin yanına bırakılmıştı...