Bir yerleşim yeri düşünün... Köy,kasaba,şehir hiç fark etmez sadece bir yerleşim yeri. Eğer orada sokak hayvanları mutluysa o yer mutlu bir yerdir emin olun. Kaldırımda yatan bir kediye kimse “pist” demiyorsa,insanlar sokaklara caddelere bir kap su ve evde artan yemeklerini koyuyoyorlarsa, çarşının orta yerinde bir köpek karnını güneşe doğru dönmüş yatarken insanlar onu rahatsız etmeden geçiyorlarsa ve gülümsüyorlarsa o yer mutlu bir yerdir. Çünkü sokaktaki hayvanlara kayıtsız kalamayan bir toplum ne sokaktaki çocuğa,ne huzur evindeki yaşlılara,ne aç yatan komşusuna kayıtsız kalabilir. Hayvanları seven bir toplum her şeyi seviyordur inanın bana. O yerde insanlar yaratılan her şeyi seviyordur çünkü. En çokta birbirlerini. Dindar yada ateist, alkol içen yada içmeyen,fakir yada zengin, eğitimli yada eğitimsiz gibi ötekileştirme de yoktur mesela orada. Eğer sokak hayvanlarına saygı varsa bir yerde var olan tüm farklılıklara saygı vardır. Ütopik değil bütün bunlar. Uzun uzun deneyimleme ve gözlemleme fırsatım henüz olmasa da, buna yakın bir yer keşfettim bile kısa yaşanmışlığımda. Birde bu açıdan bakabilecekseniz Bartın-Amasra’yı görmenizi tavsiye ederim. Kısacası umudum var benim mutlu bir yer,mutlu insanlar,mutlu hayvanlara dair…. Hayvansever dostlarıma zaten ulaşacaktır bu yazı, tanımadığım bilmediğim içinde bir yerlerde gizil sevgi taşıyanlar tesadüfen okurlarsa eğer, 4 Ekim Hayvanları koruma gününü içlerindeki o sevgiyi dışarı vurmak için bahane edebilirler. Kim bilir belki de o mutlu dünyaya bir adım daha yaklaşmış oluruz yarın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder