SEN DE ELİNİ TAŞIN ALTINA KOYMALISIN!

SOSYAL MEDYA üzerinden "SOKAKTA YAVRU KÖPEK BULDUM, YARIN YA SOKAĞA GİDECEK, YA BARINAĞA" Çığlıklarını gördüğüm zaman kendisine "hayvansever" diyen bu insanların çaresizliğini anlasam da; bir yanım bu insanlara çok kızıyor. Çünkü; "Ya barınağa gidecek, ya sokağa" sözünü; başka bir bakıcı bulup, bu sorumluluktan bir an önce kurtulma isteği olarak algılıyorum. Kurulan "YA sokağa! ya barınağa!" sözü ile diğer hayvanseverlerin, kendisinden daha duyarlı olacağı varsayılarak el altından tehdit edildiğini düşünüyorum.
  

Dün akşam benzer bir durumu yaşadım. Günün yorgunluğuyla televizyonun karşısında uyuklarken telefonum çaldı. Kimin aradığını göremedim ama; arayan kişi " yavru bir kedi bulduğunu ve onunla napacağını bana soruyordu. Açıkça "sen alabilir misin? diye sormasa da Sorusunu " ben bakamayacağım, sen alabilir misin?" olarak algıladığımı " Ben ne yapabilirim, kedi bakım evi olmadığına göre beni aramanın nedeni nedir?" diye sorduğumda tahmin ettiğim gibi, " O zaman aldığım yere bırakacağım" cevabını aldım. 

Eğer yardıma muhtaç bir hayvan bizim karşımıza çıkmışsa, ona yardım etmemiz için bize bir fırsat sunulmuştur, diye düşünüyorum. 

Sokakta buldukları veya evlerinden atmak istedikleri hayvanların sorumluluğunu, Hayvanlara yardım etmek için aktif olarak çalışan insanların üzerine yıkarak sorumluluktan kaçan insanlar, beni, hayvanları sevmediklerini söyleyenlerden daha çok yoruyor ve üzüyor.

Hayvanseverler ve hayvan hakları savunucuları arasındaki Dayanışma duygusunu yıpratmamak için, sorumluluklarımızı paylaşmak ile , sorumluluklarımızı başka bir insana 

( saf ya da salak birine) yıkmak istemek arasındaki farkı çok iyi bilmek gerekiyor. 

Örneğin; Dün bir köpeğin geçirdiği trafik kazasında organize olarak, birbirimize çok güzel destek verdik. Ya da ZEHİRLEMELER  söz konusu olduğunda; saat kaç olursa olsun, anında birbirimize ulaşabilmeli ve o bölgeye koşabilmeliyiz. Ama; 'yolda yavru köpek buldum; yok burda aç bir hayvan var' diye birbirimizi saatli- saatsiz aramanın doğru olmadığını düşünüyorum. Eğer ulaşacağımız hayvansever dostumuzun o an yapabileceği birşey yoksa,

arayıp, burada " hayvan ölmüş" diye haber verip, üzmenin, kendi bozulan psikolojimizi

ona da yansıtmamızın ne BİZE faydası var ne de HAYVANLARA...

Hayvanların gözlerine birkez baktığınızda, onlarla ilgili her türlü sorumluluğu zaten hisseden insanlar olarak; gördüklerimizi görmezden gelerek yaşayamadığımız için hayatımız hiç de kolay geçmiyor. Bizim bu ilgimizi gören insanlar bu durumu çok fazla kullanarak, görmediklerimizi de bize taşıyarak; yükümüzü hafifletmek yerine daha da arttırıyorlar. O nedenle; Onlara söyleyebileceğim tekşey; YAPABİLECEĞİNİZİ YAPIN, YAPAMAYACAĞINIZ DURUMLAR İÇİN DE 153 ZABITAYI ARAYIN. VE VİCDANINIZ VARSA, ZABITANIN O CANLARA GERÇEKTEN SAHİP ÇIKIP, ÇIKMADIĞINI TAKİP EDİN.